Human Forever

• In plaats van dementie te presenteren als een proces van onvermijdelijk verval, richt de film zich op het behoud van menselijke waardigheid. Mensen met dementie worden vaak gereduceerd tot hun ziekte, maar Toebes benadrukt hun emotionele en sociale behoeften. Voor kijkers die opgegroeid zijn met het klassieke beeld van dementie, vormt deze documentaire een prikkelende uitdaging om op een meer menselijke manier naar dementie te kijken.

•  

• Een tweede belangrijke thema is de noodzaak van zorg en empathie. De film laat zien hoe empathische zorg niet alleen de levenskwaliteit van patiënten verbetert, maar ook de interacties tussen zorgverleners en patiënten verrijkt. Bovendien toont de film ook de manier waarop de zorg in verschillende landen anders georganiseerd wordt. Mensen met dementie worden vaak geïsoleerd, terwijl 'Human Forever' net pleit voor meer openheid en integratie.

Teun Toebes is een Nederlandse verpleegkundige, schrijver, en activist die zich inzet voor het verbeteren van de levenskwaliteit van mensen met dementie. Hij werd vooral bekend door zijn (misschien wel vreemde) keuze om als student zelf in een gesloten verpleeghuisafdeling te gaan wonen bij mensen met dementie. Op die manier hoopte hij de aandacht te vestigen op hun situatie én de zorg die zij ontvangen en verdienen. 

Teun bezoekt zorginstellingen in verschillende landen om te begrijpen hoe dementiezorg wereldwijd wordt benaderd. Elk land heeft unieke culturele en maatschappelijke invloeden op de manier waarop ouderen en mensen met dementie worden verzorgd. We zetten er hier enkele op een rijtje.

De film sluit aan bij actuele discussies over de vergrijzing en de uitdagingen die daarbij komen kijken voor de zorgsector. Dementie is wereldwijd een groeiend probleem en 'Human Forever' biedt een kritische blik op hoe de maatschappij hiermee omgaat. Net door verschillende landen te bezoeken, geeft Teun je het gevoel dat je met hem mee kan nadenken over de beste oplossingen voor later...

De mensen met dementie die in de documentaire aan bod komen, worden met veel respect neergezet. Niet als anonieme patiënten, maar als individuen met eigen achtergronden en verhalen. We zien hun persoonlijkheden en levenskracht, wat de emotionele impact van de film vergroot.

Bij velen onder hen valt het aspect dementie zelfs niet eens zo hard op. Je zou kunnen stellen dat dit een doelbewuste keuze is van de regisseur. Wat denk jij?

De zorgverleners spelen een cruciale rol in het dagelijkse leven van de bewoners. De film toont zowel hun toewijding als de uitdagingen waarmee ze worden geconfronteerd binnen een systeem dat weinig ruimte laat voor persoonlijke zorg. Ook de coördinatoren die aan het woord komen, krijgen de kans om hun visie uiteen te zetten. Regisseur Jonathan kiest ervoor om net die menselijke aanpak een plaats te geven in zijn documentaire. De getuigenissen zijn menselijk, maar vaak ook kritisch voor het huidige systeem.

Welke boodschap kan je terugvinden bij alle medewerkers van de zorginstellingen die Teun bezocht heeft?

In de openingsscène van ‘Human Forever’ zien we Teun Toebes, die gepakt en gezakt een verpleeghuis binnenwandelt. Er is een gevoel van afgeslotenheid, alsof we een verborgen wereld binnenstappen. En ook de inkleding van zijn kamer voelt wat bevreemdend aan. Toch zijn het de gesprekken met de eerste bewoners die meteen heel wat vragen oproepen: waar zal deze documentaire precies over gaan? Hoe gaan de mensen reageren op Teun, of omgekeerd? Gaan er geen problemen ontstaan?

'Human Forever' is een documentaire waarin de boodschap centraal staat. Maar dat wil niet zeggen dat we niet kunnen stilstaan bij de manier waarop deze film tot stand is gekomen...

In welke mate ga jij akkoord met onderstaande stellingen die je kan oproepen bij deze documentaire. 

“Het beste medicijn voor mensen met dementie is nabijheid”

“De waardigheid van de mens is onvoorwaardelijk, ongeacht fysieke of mentale beperkingen.”

“Vrijheid en autonomie zijn fundamentele rechten die ook binnen zorginstellingen moeten worden gegarandeerd.”

“De manier waarop een samenleving met haar kwetsbare leden omgaat, weerspiegelt haar morele en ethische fundamenten.”

“De waarde van een mens mag niet gereduceerd worden tot diens productiviteit of cognitieve vermogens.”

“Echte menselijke verbinding kan enkel ontstaan als we de ander niet reduceren tot hun ziekte of beperking.”

Deze korte selectie van andere films en documentaires biedt verschillende perspectieven op dementie, van persoonlijke ervaringen tot alternatieve zorgmethoden. Ze zetten aan tot nadenken over hoe wij als maatschappij omgaan met veroudering en cognitieve achteruitgang, en bieden inspirerende voorbeelden van hoe empathie en creativiteit een grote rol kunnen spelen in de zorg.