Radical

 Matamoros, een stad aan de grens van de Verenigde Staten, is een gebied waar het onderwijs voor kinderen niet zo voor de hand liggend is. Want net zoals op vele plaatsen in het grensgebied is dit ook een stad waar het geweld en de criminaliteit welig tiert. Ooit was het een industriële productiestad, maar vele mensen verloren hun baan, samen met hun levensonderhoud. Dit doordat de economie in een recessie belandde. 

Om dit beter te begrijpen gaan we dieper in gaan op enkele aspecten van van Mexico. 

In ieder klaslokaal kan je verschillende culturele achtergronden terugvinden. Zo ook in de klas bij Sergio Juarez Correa. 

Hieronder vallen de waarden, normen, gewoonten en gebruiken onder die iemand van thuis uit mee krijgt. 

Belangrijke voorbeelden vanuit de film: 

• Lupe is een jong meisje zorgt voor haar broers en zussen – zij zou filosoof kunnen worden – Ze vindt morele dilemma’s zeer interessant en wordt er ook non stop mee geconfronteerd wanneer ze thuis op haar broertjes en zusjes moet letten. Ze moet uiteindelijk stoppen met school voor haar baby broertje te zorgen. 
• Nico is een jongen met een niet zo stabiele achtergrond – slechte vrienden die hem uitdagen en taken geven die gevaarlijk zijn. Hierbij heeft hij een geweer nodig.Hij moet stoppen met school om mee in het crimineel milieu te gaan.
• Paloma Noyola is een meisje dat op de vuilstort woont, maar de grootste mogelijkheden heeft en zeer slim is. Zij zoekt op de rommelmarkten verschillende spullen om een uitvinding mee te maken. Zo wil zij graag naar space x gaan. 

Het onderwijs is gratis en verplicht voor kinderen van 6 tot 15 jaar. Toch maken niet alle kinderen hun basisonderwijs af. Dit is afhankelijk van de gebieden waarin ze leven en van welke leermiddelen ze ter beschikking hebben. 

In de film is standaard educatie gratis en verplicht. Ze werken met verschillende soorten bonussen en om de school draaiende te houden. Opmerkelijk is dat de leerkrachten nogal naar zichzelf kijken en niet naar de noden van de leerlingen zelf. Voor de leerkrachten is het dus het eindcijfer belangrijker dan hoe de kinderen de schoolervaring ervaren. Dit gezien de leerkrachten op het einde van het schooljaar gelijktijdig als één beoordeeld worden. 

De leerkracht Sergio wil hier niets van weten en hanteert zo zijn eigen lesmethodes. 

Sergio heeft lak aan de verschillende verplichte testen die de kinderen opgelegd worden en heeft zijn eigen onorthodoxe manier om zijn leerlingen kennis bij te brengen. Daarbij verbant hij het lespakket dat hij moet volgen naar de vuilnisemmer, dit dik tegen de zin van het schoolhoofd. Aan de noden van de leerlingen wordt ook niet voldaan, want ze hebben zelfs geen toegang tot het internet, laat staan van het volgen van computerles. Het lokaal ligt er vervallen bij en van computers is niets te bespeuren, die zijn namelijk jaren terug reeds gestolen door de drugsbendes. Sergio wil dat zijn leerlingen op eigen houtje naar antwoorden kunnen zoeken, maar op weg naar dit doel botst hij tegen de corrupte bureaucraten van het dorp.