Thema's in Baghdad Messi

Een hele film lang gaat het over Ronaldo en Messi, Barcelona en Manchester United. Minutenlang wordt er gepraat over één van de meest populaire sporten ter wereld. Maar laat ons eerlijk zijn, gaat deze film eigenlijk wel echt over voetbal? Of schuilt er meer achter dit verhaal?

Wat is de betekenis van voetbal in deze film? Waarvoor staat het symbool, of juist niet? Welke positieve gevolgen komen voort uit de gedeelde passie voor voetbal? Welke zijn de valkuilen? Slaag je erin om het begrip ‘escapisme’ te koppelen aan deze film?

Het verhaal van Hamoudi speelt zich af tijdens de Amerikaanse bezetting in Irak. Deze bezetting is veelbesproken en tot op de dag van vandaag wordt er gediscussieerd over de rechtvaardigheid ervan. Meer context en details vind je terug bij het onderdeel ‘Irak’ van dit lesmateriaal.

De familie van Hamoudi wordt afgebeeld als een progressief en modern. En dit in een stad waar traditie en conservativiteit redelijk dominant zijn. Althans, daar lijkt het op. Het incident zorgt ervoor dat Hamoudi en zijn ouders naar het dorp van zijn tante verhuizen. Daar worden de familiale spanningen op scherp gesteld.

Hoe zou jij de familiebanden van dit gezin omschrijven? Is het een hecht gezin? Waarom wel of niet? Wie is de rots in de branding? Wat zijn de prioriteiten van het gezin? Hoe verhouden ze zich tot de gemeenschap waarin ze leven (zowel in Bagdad als in het dorpje)? Zou het gezin van Hamoudi kunnen aarden in onze samenleving? Hoe zouden zij ontvangen worden in ons land?

Baghdad Messi is een film over hoop en ambitie. En dat is niet zo evident, gezien hoofdrolspeler Hamoudi al in het begin van de film zijn been verliest.

Waarom is deze film voor jou een ode aan de dromers? Op welke manier wordt dit naar het grote scherm gebracht? Welke scènes zijn hiervoor typerend. Wat kunnen wij hieruit leren? Welke levenslessen krijg je als kijker mee?

Of het nu gaat over de verschillende voetbalsupporters, de complexe familiebanden, de job van Hamoudi’s vader of het contrast tussen de stad en het platteland, deze film bruist van de diversiteit.

Is de regisseur er volgens jou in geslaagd om een realistisch beeld neer te zetten? Welke facetten ontbreken volgens jou nog? Welke elementen vond je te ‘cliché’? Denk je dat Iraakse jongeren dit een goede film zouden vinden? Of zouden ze zich kunnen storen aan bepaalde zaken? Zo ja, welke?