Enkele sleutelscènes uit de film

Roya arriveert bij het huis van Nassim in de hoop geholpen te worden. Ze wordt begroet door Nassim’s broer, die haar niet direct binnenlaat. Deze scène zet de toon voor de rest van het verhaal en introduceert de spanning tussen de personages.

Heb je als kijker al enig idee waar dit verhaal naartoe zal gaan? Hoe laat deze scène de toestand en vastberadenheid van Roya zien? Wat onthult de eerste interactie tussen Roya en Nassim’s broer over hun respectieve karakters en hun onderlinge spanning?

Welke rol speelt de setting (de gang en de deur) in het creëren van de eerste indrukken van de personages? In welke mate voel je sympathie voor (een van) de personages? Waarom wel of niet?

Terwijl Roya in de gang wacht, raakt ze in gesprek met Nassim’s broer. Dit gesprek onthult de kloof tussen hun perspectieven en de persoonlijke problemen waarmee Nassim’s broer worstelt. Maar het blijkt een oefening in doorzettingsvermogen te zijn. Roya wacht geduldig in de gang, ondanks de onzekere situatie en de weinige hoop dat ze geholpen zal worden. Deze scène benadrukt haar vasthoudendheid en de strijd om hulp te krijgen.

Hoe komt het verschil in wereldbeeld tussen Roya en Nassim’s broer tot uiting in hun gesprek?

Op welke manier draagt de beperkte ruimte van de gang bij aan de spanning en intimiteit van het gesprek?

Wat leren we over Nassim’s broer’s achtergrond en emoties door dit gesprek?

Wat zegt Roya’s geduld en haar besluit om te blijven wachten over haar karakter en situatie?

Hoe draagt de cinematografie (zoals de lange takes of close-ups) bij aan het gevoel van tijd en wachten in deze scène?

Welke emotionele impact heeft het wachten op de kijker en hoe versterkt het de thema’s van de film?

Op een bepaald moment krijgt Roya het moeilijk. Ze huilt, trilt en ziet het niet langer zitten.

Welke woorden hebben haar tot deze emotionele reactie geleid? Welk gevoel had jij zelf bij deze scène? In welke mate is er begrip voor haar? Kan je je in haar situatie verplaatsen?

Hoe zou jij reageren? Had je dit zien aankomen? Wat zou je haar willen zeggen op dat specifieke moment als je haar zou tegenkomen in de gang? Hoe gaat ze om met dit moment? Verandert dit iets in de film?

Op een bepaald moment in de film zien we Nassim's broer het touw knopen. Iedereen weet, zonder veel extra woorden, wat hij van plan is...

Wat vind je van deze scène? Had je de uiteindelijke afloop goed ingeschat?

Hoe werd deze in beeld gebracht? Vanaf welk moment in de film werd het duidelijk wat hij van plan was?

Zou Roya anders gereageerd hebben mocht ze visueel contact hebben gehad met hem?

In de laatste scène van de film is er een soort van ‘afronding’ in de situatie tussen Roya en Nassim’s broer. Deze scène doet ons nadenken over de impact van de ontmoeting tussen beide personages?

Hoe worden de thema’s van de film samengebracht in deze afsluitende scène?

Welke emotionele of symbolische afsluiting biedt deze scène voor de verhaallijn van Roya en Nassim’s broer?

Hoe draagt deze scène bij aan de algehele boodschap van de film over grenzen en menselijke verbinding?

Wat vind je zelf van het einde van de film? Ben je tevreden als kijker, of blijf je op je honger zitten? Lijkt dit jou een realistische situatie?

Zowel de regisseur als hoofdacteurs werd gevraagd naar wat zij belangrijk vinden om mee te nemen na het bekijken van de film. Wiens mening(en) sluit het best aan bij die van jou?

• - Alin (Nassim’s broer): voor mij zijn het de gemeenschappelijke zaken die we allemaal hebben die belangrijk zijn om mee te nemen: de angst, twijfel, hoop, alles dat we dat allemaal delen, dat we hetzelfde zijn.
• - Nafiss (regisseur): het is belangrijk om te weten dat asielzoekers niet zoals die ‘andere’ gezien moeten worden, maar eerder zoals jij en ik.
• - Hoda (Roya): geef niet te snel op, want zelfs in een situatie vol wanhoop is er veel hoop…