Vluchten in film
Hoe vertel je het waargebeurde verhaal van een man op de vlucht? Iemand die zijn gezicht niet wil laten zien? Film is een visueel medium en lijkt hiervoor dus niet meteen de beste keuze. Toch slaagde filmmaker Jonas Poher Rasmussen erin om de termen 'documentaire', 'animatiefilm', 'interview' en 'archieffilm' samen te smelten en zo zijn oude schoolkameraad de kans te geven zijn verhaal naar buiten te brengen. Wij vinden dat het resultaat er mag zijn! Dat bewijzen ook de talrijke Oscarnominaties. Lees hier meer over het onwaarschijnlijke maakproces van de film!
Poster
Zagen jullie de poster van FLEE voor jullie naar de film gingen? Wat voor film dacht je dat je te zien zou krijgen? Heb je ooit al eens een vergelijkbare film gezien? Zo ja, welke dan?
FLEE is behoorlijk uniek omdat het een documentaire is die naast de meer gebruikelijke archiefbeelden vooral verteld wordt als een 2D-animatiefilm. Bovendien worden er ook nog eens twee verschillende animatiestijlen gebruikt.
Is dat jullie opgevallen? Hoe zou je deze stijlen beschrijven? Waarom wisselde de stijl soms, denk je?
Hoe beviel deze documentaire jullie? Wat werkte er goed voor jou en wat minder goed?
Interviews
Regisseur Jonas Poher Rasmussen verdiende zijn strepen als interviewer op de radio. Vandaar dat hij op het idee kwam om zijn oud-klasgenoot te interviewen. Hij filmde al deze interviews als referentiemateriaal voor de animatie en de stem-acteur. In totaal namen ze twintig interview-sessies op over een periode van vijf jaar.
Zoals je in de film kan zien heeft Jonas een bijzondere manier van interviewen. Hij vraagt zijn vriend om op zijn rug te liggen en zijn ogen te sluiten. Zijn eerste vragen gaan ook altijd over zintuiglijke ervaringen, in de hoop zo bij het buikgevoel te kunnen blijven. Zo vraagt hij Amin om te praten over zijn eerste herinnering.
Wie durft dit proberen en wil zich laten interviewen door een klasgenoot over zijn allervroegste herinneringen?
Let er als interviewer op dat je de bevraagde helemaal in de juiste sfeer brengt en dat hij of zij vanuit het gevoel kan beginnen praten.
Niet zo gemakkelijk!
MOOOV kreeg de kans om regisseur Jonas Poher Rasmussen te interviewen. We vroegen hem naar zijn persoonlijke relatie met Amin, naar de manier waarop de film tot stand is gekomen en naar het prachtige parcours dat de film aflegt in de wereld. Zeker kijken!
Natuurlijk willen we het liefst van al Amin aan het woord horen over zijn ervaring met het maken van de film. Dat is natuurlijk een beetje moeilijk omdat hij anoniem wil blijven. Hij is namelijk bang dat hij misschien niet in Denemarken mag blijven wonen. Gelukkig hebben de filmmakers hier een trucje op gevonden: met de huidige technologie is het namelijk niet eens zo moeilijk om Amins videofeed te vervangen door zijn geanimeerde alter-ego.
De interviewer van dienst is trouwens niemand minder dan de producent van de film Riz Ahmed. Hij is bij sommigen onder jullie ongetwijfeld bekend als piloot Bodhi uit Star Wars: Rogue One of als de hoofdrolspeler in de deels-Belgische film Sound Of Metal!
Herinneren jullie je dit liedje van Daft Punk? Het zit ook in de film, meer bepaald in de scène waar Amins broer hem naar de homobar brengt. Jonas Poher Rasmussen luisterde dit liedje al tijdens het schrijven van het scenario en hij wou het ab-so-luut in de film. Achteraf gezien was dat misschien nog de moeilijkste opdracht van het hele maakproces, want de liedjes van Daft Punk mag je niet zomaar gebruiken. Uiteindelijk slaagde hij er toch in om de groep te overtuigen. Daft Punk heeft de scène nu ook gezien en ze zijn heel tevreden met het resultaat.
JCVD
Kennen jullie deze krachtpatser? Het is onze Belgische trots en Hollywoodster Jean-Claude Van Damme, bekend van vele actiefilms in de jaren tachtig. Zijn bijnaam: The Muscles From Brussels. Als we FLEE mogen geloven is hij ook de seksuele ontwaking van het hoofdpersonage, samen met andere actiehelden als Chuck Norris. Wat zou daar de reden voor kunnen zijn denk je?
Prijzenregen
Alles bij elkaar won FLEE maar liefst tweeënnegentig prijzen! De film werd bovendien genomineerd voor drie Oscars; die voor Beste Documentaire, die voor Beste Animatiefilm en die voor Beste Buitenlandse Film.
Wat vinden jullie hiervan? Is alle lof verdiend? Waarom wel/niet?
Uiteindelijk kon FLEE geen van zijn Oscarnominaties verzilveren. Indien jij er eentje mocht uitreiken, welke van die 3 Oscars vind je dan dat FLEE toch zou moeten krijgen? Waarom?
Zag je de trailer van FLEE voor je naar de film ging?
Vind je het belangrijk om vooraf een trailer te zien of kijk je liever helemaal geen trailer? Waarom die keuze?
Vind je dat deze trailer een goede impressie geeft van de film? Hoezo?
Smaakt FLEE naar meer? Goed nieuws! In 2008 verscheen ook de fantastische documentaire WALTZ WITH BASHIR, die eveneens verteld wordt met behulp van interviews, animatie en archiefmateriaal. Ditmaal staat niet de oorlog in Afghanistan centraal, maar wel de ervaring van een Israëlische soldaat in Libanon.