MENSENZOO
In het park in Parijs komen de mensen naar Dilili en haar landgenoten kijken. Dat heet een "mensenzoo". Uit welk land komt Dilili? En waarom is ze in Frankrijk een bezienswaardigheid?
PARIJS?
Wist je in het begin van de film al dat Dilili eigenlijk in Parijs was? Of dacht je dat ze ergens ver weg was, in een tropisch land? Wanneer wist je dat dit beeld in Parijs was?
KIJKEN NAAR DONKERE MENSEN
Er staan allemaal mensen te kijken naar Dilili. De mensen die staan te kijken hebben een witte huid en de mensen waarnaar ze kijken zijn donker van huid. Ook dragen ze andere kleren. Waarom zouden ze kijken naar Dilili?
Een mensenzoo is hetzelfde als een dierentuin, maar dan met mensen in plaats van dieren. Wist je niet dat dat bestond? Nu bestaat het niet meer en is het verboden, maar vroeger bestonden ze wel! In heel Europa waren er mensenzoos. Europeanen reisden de hele wereld rond en namen mensen met donkerdere huid gevangen om hen thuis te laten zien aan de witte mensen. De witte mensen vonden de donkere mensen leuk om naar te kijken, omdat ze vonden dat het barbaren waren.
DILILI?
Dit meisje leeft net zoals Dilili in een mensenzoo ergens in Europa.
Dilili is geboren op een eiland heel ver weg van Frankrijk, Nieuw-Caledonië. Als je een wereldbol hebt zal je zien dat het eiland helemaal aan de andere kant van de aardbol ligt! In 1853 gingen de Fransen met schepen naar Nieuw-Caledonië en ze vonden dat dat eiland vanaf toen van Frankrijk was. Tot op vandaag is Nieuw-Caledonië een stukje van Frankrijk. De mensen spreken er dus Frans, net zoals Dilili!
KANAKEN
De vader van Dilili is een Fransman en haar moeder behoort tot een volk dat de Kanaken heet. De Kanaken waren in het begin heel erg boos op de Fransmannen omdat ze hun land zomaar innamen. Ze vochten lang om zichzelf te beschermen. Maar toen wonnen de Fransen en lieten ze de Kanaken als slaven in plantages werken. Deze foto is een postkaart die de Fransen in Nieuw-Caledonië konden opsturen naar hun familie in Frankrijk.
GEVANGENIS
De Franse regering vond het een goed idee om criminelen naar Nieuw-Caledonië te brengen. Daar waren ze ver weg van Frankrijk en waren ze niet langer gevaarlijk voor de regering. Een van die gevangenen was Louise Michel, de lerares van Dilili. In Parijs had Louise Michel geprotesteerd tegen de regering. Ze werd naar Nieuw-Caledonië gestuurd, en daar gaf ze les aan de kinderen van de Kanaken.
Louise Michel was trouwens een van de enige witte mensen uit Frankrijk die het goed kon stellen met de Kanaken. De andere witte mensen op het eiland vonden de Kanaken barbaren. Ze wilden geen vrienden met hen worden.
KIJKEN NAAR WITTE MENSEN
Dilili zegt dat de Fransen lang genoeg naar haar hebben gekeken. Vanaf nu wil zij naar de Fransen kijken! Weet je nog wat ze zegt over Leboeuf, de chauffeur? Dat hij op een varken lijkt! En later zegt ze tegen Orel dat ze in het begin vond dat alle witte mensen op varkens leken! Maar daarna geraakte ze gewend aan hun gezicht, en nu geniet ze ervan om naar Orel te kijken.