The making of ROCKS

Sarah Gavron, regisseur

De film werd geregisseerd door de Britse regisseur Sarah Gavron. Zij kiest er bewust voor om in al haar films een sterk vrouwelijk verhaal te brengen. Gavron brak in 2007 door met de film BRICK LANE, waarin ze vertelt over een jonge vrouw uit Bangladesh die wordt uitgehuwelijkt. Haar grootste commerciële succes is ongetwijfeld SUFFRAGETTE uit 2015. Deze film heeft opnieuw een vrouw in de hoofdrol en gaat over de strijd voor vrouwenstemrecht in het begin van de 20ste eeuw. Een film zoals ROCKS is dan ook een boeiende en waardevolle aanvulling op het eerdere werk van Gavron.

“Meisjes nemen het niet altijd voor elkaar op, maar eigenlijk zouden ze dat wel moeten doen. Deze film toont wat ze allemaal kunnen bereiken als ze wel samenwerken”, aldus Kosar Ali, de actrice die de rol van Rocks’ beste vriendin Sumaya vertolkt.

Deze boodschap geldt ook voor de hele filmproductie van ROCKS. Sarah Gavron verzamelde voor deze film een team dat hoofdzakelijk uit vrouwen bestaat: van cameravrouwen tot componisten en van producers tot scenaristen. En dat in een sector die tot op vandaag nog steeds gedomineerd wordt door mannen. Maar ROCKS is anders: het verhaal achter de film bevat minstens evenveel girlpower als de film zelf.

Hoe zit het met jouw kennis over vrouwen in de filmindustrie? Welke bekende vrouwelijke regisseurs ken jij?

Intense samenwerking

De makers van ROCKS liepen al langer rond met het idee om samen een film te maken over het leven van een groep jonge tienermeisjes. Maar hoe konden zij als ‘oudere vrouwen’ een geloofwaardige film maken? Het antwoord is vrij eenvoudig: door samen met die jonge meisjes aan de film te werken.

Heb jij al eens op zo’n manier aan een idee of activiteit kunnen werken? Waar zou jij graag meer inspraak in hebben?

Lange research

De makers van ROCKS besloten om eerst een zeer grondige research te doen door zich maandenlang onder te dompelen in klaslokalen en scholen, op zoek naar interessante verhalen, ideeën en potentiële acteurs.

Na enkele maanden gingen de makers met een aantal jongeren aan de slag in workshops. Dit zorgde voor een goede vertrouwensband en gaf hen de mogelijkheid om samen aan het scenario en de film te werken. Vele van deze jongeren hadden bovendien nog nooit meegedaan in een filmproductie. Hoe meer workshops er georganiseerd werden, hoe meer het duidelijk werd wie welke rol zou spelen.

Unieke aanpak

Deze aanpak is uniek, want de meeste films vertrekken vanuit een afgewerkt scenario en gaan dan pas op zoek naar de juiste acteurs. Ook voor de filmstudio was dit een speciaal project. Zij gaven het volle vertrouwen aan regisseur Sarah Gavron en haar team, ook al hadden ze nog geen scenario en cast. De makers van ROCKS kozen bewust voor een intense samenwerking waarbij de jonge acteurs een grote invloed kregen op de uitwerking van de film. En met succes, want het resultaat is een film die zeer nauw aansluit bij de leefwereld van jonge tienermeisjes.

Wat denk je van deze aanpak? Zou de film minder sterk zijn als die niet in samenwerking met de jonge acteurs zou gemaakt zijn? Wat is voor jou de meerwaarde?

Improvisatie

Anders dan bij de meeste films, was er bij ROCKS geen vast scenario. Het verhaal van de film bestond wel, maar exacte dialogen waren er niet. De acteurs werden slechts enkele dagen op voorhand gebriefd over de scènes: geen tekst om van buiten te leren, maar wel de grote lijnen van de inhoud die gefilmd ging worden. Regisseur Sarah Gavron gaf haar acteurs de ruimte om te improviseren en deed dit om zo dicht mogelijk bij de realiteit van de jongeren te blijven.

Was deze aanpak succesvol? Was het de juiste keuze van de makers om de acteurs te laten improviseren? Waarom vind je dat? Als jij mee in het team zou zitten, welk personage zou jij dan vorm willen geven? Waarom? Zou je het andere beslissingen laten nemen dan in de film? Hoezo?