Hoe gaat het nu met de Innu?

Het leven van de Innu is tegenwoordig niet altijd een pretje. Ze zijn immers vaak het slachtoffer van racisme en discriminatie. Ze worden gedwongen om in reservaten te wonen met weinig comfort en voorzieningen. Alcohol en verdovende middelen vormen voor velen een vlucht uit de realiteit.

Reservaat

Hoewel de Innu van oorsprong een nomadisch volk zijn, werden ze in de twintigste eeuw door de Canadese overheid en de katholieke kerk onder druk gezet om zich op één plaats te vestigen in echte huizen. Nu leven ze, net als andere Native Americans, in speciale reservaten. Ook Mikuan en Shaniss wonen in zo'n reservaat. Er heerst vaak veel armoede. Hierboven zie je alle hedendaagse Innu-gemeenschappen aangeduid op een kaartje van Québec en Labrador.

Leegloop

In KUESSIPAN zien we dat Mikuan een schrijfcursus volgt buiten het reservaat. Ze wil gaan studeren in de hoofdstad Québec en daar ook blijven wonen.

In vele opzichten is Mikuan representatief voor een heleboel Innu. Net omdat het leven in de reservaten zo hard is, dromen vele jongeren van een bestaan elders in Canada.

Snappen jullie dat Mikuan weg wil?

Tienerzwangerschap

Shaniss mag dan wel de beste vriendin van Mikuan zijn, ze staat helemaal anders in het leven. In het begin van de film woont ze namelijk al samen met haar vriendje. Ze hebben zelfs een baby.

Dat is eigenlijk helemaal niet zo ongewoon in het Innu-reservaat. Net omdat het leven er niet altijd fijn is, zoeken mensen verstrooiing. Jongeren zijn dus heel snel seksueel actief. De zoektocht naar zingeving zorgt er bovendien voor dat velen al als tiener voor het ouderschap kiezen. Het krijgen van vele kinderen wordt bij de Innu namelijk erg gestimuleerd omdat er nog maar weinig Innu zijn.

Welke keuze zou jij maken denk je? Zou je kiezen voor het familieleven in de gemeenschap waar je opgroeide? Of zou je de wijde wereld intrekken op zoek naar meer? Waarom?

Racisme

De oorspronkelijke bewoners van Canada worden ook vandaag nog met racisme geconfronteerd.

 

Zo komt er in september 2020 een woedende mensenmassa op straat na de dood van Joyce Echaquan. Deze Inheemse vrouw was opgenomen in een ziekenhuis, maar werd door het verplegend personeel gediscrimineerd. Joyce Echaquan is ondertussen overleden, haar familie vermoedt dat het ziekenhuis haar een overdosis morfine heeft toegediend. Een uitgelekte video van haar lijden, beroert de gemoederen van duizenden mensen. De regering heeft een grootschalig onderzoek beloofd.

Werd jij al eens geconfronteerd met racisme? Hoe ging je daarmee om?

Drank, drugs en agressie

Greg, het vriendje van Shaniss en de vader van haar kind, drinkt te veel en gebruikt drugs. Hierdoor wordt hij gewelddadig.

 

Drank- en drugsmisbruik zijn dezer dagen moeilijk weg te denken uit Innu-gemeenschappen. Om hun slechte socio-economische status te vergeten, grijpen velen naar verdovende middelen. Hierdoor is er veel huiselijk geweld bij de Innu. Velen zijn boos dat ze moeten leven in reservaten, maar ook beschaamd dat ze alleen maar rondkomen als ze steun krijgen van de overheid.

 

Begrijpen jullie die schaamte? Kunnen jullie begrip opbrengen voor de weg die Greg inslaat?

Nog geen honderd jaar geleden werden vele Innu-gemeenschappen gedwongen in reservaten te leven zodat grote bedrijven vrij spel hadden om nikkel- en kopermijnen aan te leggen. Met lede ogen zagen de Innu toe hoe de rijkdom van hun land werd geroofd.

Ook in het begin van KUESSIPAN wordt deze onrechtvaardigheid besproken. Herinner je je de scène in het klaslokaal nog, waar alle Innu-jongeren hun mening geven over de maatschappelijke kwesties die hen parten spelen? Met wie ben jij het eens? 

Boodschap van de film?

Regisseuse Myriam Verreault heeft ervoor gekozen om de belangrijkste problemen die de Innu het hoofd moeten bieden aan bod te laten komen in haar film KUESSIPAN. Maar waarin schuilt de oplossing voor deze problemen volgens haar?

 

In een interview met MOOOV verklaart Verreault dat ze vindt dat we moeten stoppen met medelijden hebben met de moeilijke situatie van de Innu. Canada moet bovendien ook stoppen met geld geven aan de Innu-gemeenschappen. Door geld te geven stellen ze zich immers boven de Innu. We moeten net leren om op een gelijkwaardige manier samen te leven en de natuurlijke rijkdom eerlijk te delen.

Kan jij je vinden in deze mening? Of denk je dat de Innu toch hulp nodig hebben om zich weer trots te kunnen voelen? Hoezo?