GEEN MUZIEK, GEEN CUTS
Is het je opgevallen dat er geen muziek in de film zat? En dat er geen cuts waren? De regisseur heeft niet alleen lang nagedacht over wát hij wilde vertellen met deze film, maar ook over hóé hij dat wilde doen.
Je kent het wel, de regisseur die "ACTION!" roept en "CUT!" op de set. Maar tijdens het draaien van UTØYA - 22 JULI hoefde de regisseur dat niet te doen. Want de film is opgenomen in één take. Dat betekent dat de acteurs gedurende anderhalf uur geacteerd hebben en dat de camera zich voortbewoog in die choreografie. Iedereen wist perfect wat ze op welk moment moesten doen. Zoals in het theater. Maar dan op een heel eiland.
REGISSEUR IN EEN HUISJE
De enige mensen die aanwezig waren op de "set" waren de acteurs, de cameraman, de assistent van de cameraman en de geluidsman. De geluidsman droeg een zender op zijn rug waarmee de acteurs via een oortje in contact stonden met de regisseur. Die zat in een huis op het eiland op een aantal schermen te bekijken wat de camera aan het filmen was. Soms gaf hij instructies als: "Ren! Ren! Ren!" en dan moest Kaja rennen.
VIJF TAKES
Vijf keer opnieuw hebben ze de hele film gedraaid, in vijf dagen tijd. De beste take is uiteindelijk de film geworden. Vóór de draaidagen hebben de regisseur en de acterus zich drie maanden lang goed voorbereid. Elk detail, elke beweging lag vast. Zo lijkt een film in één take eigenlijk meer op theater dan op cinema.
RECHT IN DE CAMERA
In de eerste seconden van de film kijkt Kaja recht in de camera en zegt ze: "Je kunt het niet begrijpen." Regisseur Erik Poppe zegt dat hij op die manier een boodschap wilde geven aan het publiek. Begrijp jij na het kijken van de film wat er eigenlijk gebeurd is op het eiland? Is dit iets wat je kan begrijpen? Maar als het onmogelijk is om te begrijpen, waarom zou je dan eigenlijk nog kijken?
TIJD
Erik Poppe zegt dat hij de film wilde maken in één take om te tonen hoe lang 72 minuten duren wanneer er op je geschoten wordt. Had jij tijdens het kijken van de film zelf ook het gevoel dat je erbij was op het eiland? Of hoe zou je je gevoel omschrijven?
GEEN MUZIEK
Is het je opgevallen dat er geen muziek in de film zat? Enkel op het moment waarop Emilie in haar tent boos is op Kaja en naar dit liedje luistert op haar gsm, en wanneer Kaja "True Colors" zingt voor Magnus onder de klif.
GEEN MUZIEK (2)
Dit filmpje toont horrorscènes zonder de geluiden die je doen schrikken. Vind je deze scènes nu nog eng? Waarom is UTØYA - 22 JULI nog altijd even spannend zonder geluidseffecten en zonder muziek? Of zijn er wél geluidseffecten?
GEEN MUZIEK (3)
Beeld je bij deze scène erg droevige muziek in. De regisseur had bijvoorbeeld voor deze muziek kunnen kiezen. Verandert er iets?
Andrea Berntzen (die Kaja speelt) vond het in het begin geen goed idee om nu al een film over Utøya te maken. Maar toen ze hoorde van de regisseur dat hij het in één take wilde opnemen en er geen muziek onder wilde monteren heeft ze toegezegd.
'Geweerschoten in doorsneefilms klinken op geen enkele manier zoals in werkelijkheid, neem dat maar van mij aan," zegt regisseur Erik Poppe in dit interview. "Dat zeiden de getuigen ook: toen ze de eerste knallen hoorden, dacht niemand aan geweerschoten. Het leek eerder alsof iemand met een hamer hard ergens op sloeg. Diepe, doffe klappen. We hebben het geluid met dezelfde wapens en dezelfde munitie opgenomen. Elk schot dat de terrorist heeft gelost is in de film te horen: 410 in totaal."
CAMERAWERK
De camera volgt Kaja op de voet. Het beeld schokt, want de cameraman loopt achter haar aan, alsof ook de camera beschoten wordt. Welk gevoel krijg je daarbij als kijker?
CAMERAWERK (2)
In dit fragment uit Good Kill vuurt een Amerikaanse man een bom af op een groep onschuldige mensen in Pakistan. Welk gevoel krijg je bij deze beschieting? Is dat een ander gevoel dan je had bij bij de beschietingen in UTØYA? Wat is er dan anders?