FILMS UIT CHILI

Chileense cinema is de laatste jaren erg populair geworden in de hele wereld. Hier vind je enkele filmtips! 

MAPUDUNGUN? LIEVER SPAANS!

Mapudungun, dat is de taal die de Mapuche spreken, de inheemse bevolkingsgroep van Chili waar Cheo en zijn familie in MALA JUNTA toe behoren. MALA JUNTA is een van de weinige Chileense films waarin er Mapudungun gesproken wordt, naast het Spaans. Maar dat hoeft ook niet te verwonderen: Claudia Huaiquimilla is een van de eerste Mapuche van Chili die een film maakt. Ook in dat opzicht is MALA JUNTA een erg bijzondere film. 

Chili heeft met de dictatuur van Pinochet een woelige geschiedenis achter de rug. De afgelopen jaren zijn er erg veel films gemaakt om dat trauma te verwerken.Tony Manero (2008) is zo'n film, een komedie. Het is een van de eerste internationale successen van de Chileense cinema. De film vertelt het verhaal van een man die leeft in het Chili onder Pinochet en die bezeten is door het disco dansende personage van John Travolta in de film Saturday Night Fever

1973. In Chili leidt de grote kloof tussen rijk en arm vaak tot spanningen. Bourgeois zoontje Gonzalo en de arme Pedro leren elkaar kenen op school. Hoewel de 11-jarige jongens op slechts een boogscheut van elkaar wonen ligt er tussen hen een wereld van verschil. Het rijke thuis van Gonzalo contrasteert scherp met de krottenwijk waar Pedro leeft. Tegelijk een analyse van de Chileense tijdgeest anno 1973 en een aangrijpend verhaal over kinderen die botsen met volwassenen die niet altijd even logische keuzes maken.

Lucía is het portret van naaister Lucía. Ze woont samen met haar vader in een oud huis in Santiago, de hoofdstad van Chili. De film biedt een onverwachte blik op de gevolgen van de dictatuur van Pichonet, zaken waarover niemand echt mag praten. Een film vol mysteries! 

Natuurlijk zijn niet alle Chileense filmregisseurs geïnteresseerd in de trauma's na Pinochet. Een hele reeks jonge filmmakers in Chili maken intieme verhalen over jonge, hippe twintigers en dertigers die hun weg zoeken in de stad in een geglobaliseerde wereld. La Vida de los Peces is zo'n film, en de twee films hieronder, Metro cuadrado en Perro muerto, zijn dat ook. 

METRO CUADRADO

 

Francisca en Andres zijn net samen gaan wonen. Ze beginnen een nieuw leven samen, maar voor de jonge vrouw lijken het verleden, eerdere breuken met geliefden en de kleine verschillen tussen haar en haar geliefde stuk voor stuk obstakels. Francisca vraagt zich af, in de enkele vierkante meter waarin ze samenleeft met Andres, of ze wel wilt samenblijven met hem. 

Perro Muerto is een film over een jonge alleenstaande moeder die moet kiezen tussen een leven waarin ze zorgt voor haar zoontje, of waarin ze ontsnapt en kiest voor haar eigen vrijheid. 

Welke films van deze pagina zou jij best een keer willen bekijken? 

Wanneer je vertrouwt op je gevoel, welke soort films geniet dan jouw voorkeur: die over Pinochet of die over het moderne leven in de grote stad? 

Kan je MALA JUNTA in een van deze twee categorieën plaatsen? Of is de film een categorie op zich? Of misschien past MALA JUNTA wel in beide categorieën? Wat denk jij?