Een film vol emoties

The Farewell is een film waarin de emoties hoog oplopen, met als ultieme hoogtepunt het trouwfeest. Verschillende personages worstelen zichtbaar met hun échte emoties. Maar het belang van de familie gaat voor: iedereen houdt zich aan het plan zodat Nai Nai geen argwaan krijgt van wat er gaande is. Bij het maken van de familiefoto wordt pijnlijk duidelijk dat een momentopname een verkeerd beeld kan geven van de situatie.

Welke emotie sprong voor jou het meest in het oog tijdens het trouwfeest? Hoe zou jij je gedragen in zo’n situatie? Zou jij lachend kunnen poseren bij het maken van zo'n familiefoto? Waarom wel of niet?

De film laat de kijker kennismaken met een wel heel vreemde traditie: het inhuren van begrafenisbezoekers om luidop te huilen. Billie's moeder zegt dat ze geleerd heeft om geen emotie te tonen. Maar tegelijkertijd impliceert zo'n ingetogen houding ook dat de persoon die heen is gegaan, niet of minder geliefd was. In China lost men dit probleem op door begrafenisbezoekers in te huren, een traditie die al langer bestaat dan je denkt.

Benieuwd wat zo'n 'professionele huiler' daar zelf over te zeggen heeft? Bekijk dan zeker deze mini-reportage. 

Omdat de familie ervoor kiest om Nai Nai het slechte nieuws niet te vertellen, zijn ze verplicht om zich voortdurend ‘sterk’ te houden. De scènes waarin iedereen samen met Nai Nai is, staan dan ook in schril contrast met die waar Nai Nai niet bij is. Iedereen zoekt op zijn of haar eigen manier troost. Billie’s vader kiest voor alcohol, haar moeder hult zich in stilzwijgen. En Billie zelf, zij wil niks liever dan haar emoties uiten, een typisch Westerse reflex.

Wat vind je van de mensen die worden ingehuurd om te huilen? Waarom staat dat haaks op de gewoonte om geen emotie te tonen? Hoe staat Billie’s moeder daar tegenover?

Billie ervaart zelf dat emoties iets heel persoonlijks zijn. Doorheen de film wordt ze geconfronteerd met woede, verlies en hoop. En dat allemaal nog voordat ze afscheid moest nemen van haar grootmoeder. Beetje bij beetje leert Billie haar verschillende emoties een plaats geven, om uiteindelijk met een 'gerust' gemoed terug naar huis te gaan.

Wat vind jij van deze evolutie van Billie? Zou jij hiermee kunnen omgaan?

De film is een lange ontdekkingstocht doorheen de emoties van Billie. Het is alsof het hele rouwproces plaatsvindt nog voor het heengaan van Nai Nai. De laatste momenten die Billie met haar grootmoeder doorbrengt, zijn momenten waarin rust en hoop centraal staan. Waar in het Westen iedereen zijn of haar verlies vaak alleen moet verwerken, krijgt Billie de kans om samen met Nai Nai afscheid te nemen.

Heb jij al eens afscheid moeten nemen van een geliefde? Hoe ben jij hiermee omgegaan?

Voor meer informatie over afscheid nemen en het rouwproces, kan je altijd terecht op de website van Rouwzorg Vlaanderen, een vzw die sinds 1984 aandacht geeft aan mensen die rouwen.