ECHTE MENSEN

"Ik draag mijn littekens met waardigheid, omdat ik ze gekregen heb voor iets waarin ik geloof." Dat zegt Ylva, die de aanslag op Utøya heeft overleefd. 

Voor UTØYA - 22 JULI hebben de makers lang en vaak gepraat met de overlevers. In dit filmpje benadrukt de regisseur hoe belangrijk dat was voor hem. 

Bekijk hier enkele aangrijpende foto's van overlevers van de aanslag op Utøya. Welk gevoel krijg je als je deze foto's bekijkt? (Foto: Andrea Gjestvang/Moment)

Ylva Schwenke is een van de overlevers. In dit interview legt ze uit wat er gebeurd is op het eiland, hoe ze dacht dat ze zou sterven, waaraan ze dacht, en hoe ze later haar leven voortzette. 

Tijdens het maken van de film waren er jongeren aanwezig die de aanslag zelf overleefd hadden. Andrea Berntzen, de hoofdactrice, vertelt: "Ze kwamen na een opname naar ons toe, bijna boos, omdat we te hard hadden geademd: 'Zo hard kun je niet ademen! Dan word je doodgeschoten!’ Dat was nog niet voldoende tot ons doorgedrongen." 

Andrea Berntzen over haar rol als Kaja: "Het heeft me een nieuw perspectief gegeven. Toen ik helemaal in mijn rol zat, dacht ik opeens: ‘Waarom heb ik nog nooit een voetbalwedstrijd van mijn broertje gezien? Hij is negen en hij voetbalt al sinds zijn derde. Als ik dit overleef, ga ik naar al zijn wedstrijden!’ Het was een beetje alsof ik gek werd, maar ik denk dat het een gezonde reality check was. Zodat ik echt leer waarderen wat ik heb." 

10 DINGEN VOOR JE STERFT

Magnus vraagt Kaja naar de tien dingen die zij nog wil doen vooraleer ze sterft. Beeld je in dat jij Magnus of Kaja was. Welke tien dingen zou jij nog willen doen? Welke dingen in je leven vind jij belangrijk waar je eigenlijk niet genoeg aandacht aan besteedt? 

Andrea Berntzen in een interview: ‘Ik ontving berichtjes van ouders die hun kind hebben verloren. Ze vertelden dat het ondanks alles goed voelde om de film te zien, zodat ze een beetje begrijpen wat hun kind heeft meegemaakt. Het doet pijn, zeiden ze, maar als het geen pijn zou doen was de film waarschijnlijk mislukt.’

OUDERS

En nog een laatste keer Andrea Berntzen aan het woord:

 

"Ik ben het meest nerveus om de film aan mijn ouders te laten zien. Ik heb ze alleen wat foto’s van de set gestuurd. Mijn vader vertelde dat deze rol hem toch op de zenuwen werkte: je hoeft niet te vertellen hoe het eindigt, zei hij, maar ik wil me kunnen voorbereiden op wat mijn dochter op het doek meemaakt. Mijn moeder is nog emotioneler, zij wilde vooraf het hele script lezen. Zij weet precies wat mijn personage overkomt.’"

OUDERS (2)

Voor de ouders van Andrea voelde het alsof hun eigen dochter, acterend, sterft. Kan je je inbeelden hoe het moet voelen voor de ouders van jongens en meisjes die echt gestorven zijn?  

OOK ACTEURS ZIJN ECHTE MENSEN

Tijdens de opnames van de film (en ook tijdens de première van de film zelf!) waren er voortdurend psychologen en medisch personeel in de buurt om de acteurs op te vangen. "Mijn doel met deze film," zegt regisseur Erik Poppe, "was niet om mensen te traumatiseren, maar om te helpen met het helingsproces."