BORI
Bori heeft alles om gelukkig te zijn. Het gaat goed op school, ze heeft een allerbeste vriendin en thuis is het gezellig met haar ouders en haar jongere broertje. Toch voelt Bori zich vaak alleen. Haar ouders zijn doof, net als haar broertje. Hoewel ze via gebarentaal met hen kan praten, heeft ze toch het gevoel dat ze er niet bij hoort.
Een warm en intiem verhaal over onvoorwaardelijke liefde, samenhorigheid en aanvaarding. Aan de hand van Bori surf je mee op het langzame ritme van wat voor een kind voelt als een eindeloze zomervakantie. Of Bori nu ronddwaalt en mijmert met haar vriendinnetje of bij haar vader aan de waterkant zit te ‘keuvelen’, de sfeer proef je bijna tussen je vingertoppen. Zonder haast of drukte dus, maar wel bol van emoties. Een film die zijn tijd neemt om stilletjes binnen te komen en te ontroeren.
Erbij willen horen
Ondanks het warm, liefdevol gezin waarbinnen Bori opgroeit voelt ze zich vaak eenzaam en buitengesloten. Hoe komt dat volgens jou?
Leven met een beperking
De ouders en het broertje van Bori kunnen niet horen, ze zijn doof. Hierdoor kunnen ze bijvoorbeeld niet naar muziek luisteren of elkaar horen. Maar er zijn ook minder evidente dingen – zo kunnen ze niet schreeuwen tegen elkaar, schrikken van een ballon die ontploft of vuurwerk dat knalt. Ze kunnen niet bellen om eten te bestellen of iemand toejuichen tijdens een sport. Ook worden ze niet wakker van een normale wekker of lawaai. Kan je nog enkele dingen bedenken waarmee ze moeite zouden hebben? Is het altijd negatief om een beperking te hebben? Misschien zijn ze net zo'n liefdevol gezin omdat ze nooit roepen op elkaar, maar echt moeten kijken naar de ander bij het communiceren? Misschien zijn ze wel zo relaxed omdat het er altijd stil is, en ze op die manier rust creëren binnen hun gezin? Kan je nog dingen bedenken waarbij het net fijn is om beperkt te zijn bij het horen?
Vriendschap
Bori heeft een beste vriendin die ze alles vertelt – zélfs haar grootste wens. Hoe reageert de vriendin hierop? Zou jij jouw wens vertellen aan je beste vriendin?
Kim Jin-yu's inspiratie voor de film
De regisseur van Bori, Kim Jin-yu, haalt de inspiratie voor deze film uit eigen ervaringen. Ook zijn moeder is doof, waardoor hij als kind met veel vooroordelen te maken kreeg. Ook hij heeft een periode gekend waarbij hij zelf doof wou zijn om erbij te horen.
Koreaanse cultuur
In Bori maken we kennis met de Koreaanse cultuur. Wat merk je allemaal op? Hoe slaapt men, hoe eet men, hoe zien de huizen en scholen eruit, wat doen de mensen overdag? Wat is anders dan bij ons?
Verveling
Bori voelt zich vaak eenzaam, en dat toont zich af en toe in verveling. Ze kan uren op een bankje wachten, tuurt eindeloos naar traag voorbij glijdende wolken. Verveel jij je wel eens? Kunnen er ook mooie dingen uit voortkomen?
Bijgeloof
Een boos oog dat bescherming biedt of een wens doen bij de luidste vuurwerkknal – in Bori vinden we kleine stukjes magie.