Alejandro Fernández Almendras

De regisseur studeerde eerst Journalistiek in Chili voor hij verhuisde naar New York om er zijn diploma in het filmmaken te behalen. Zijn eerste film, Huacho, gaat over een dag in het leven van een gezin in Chili en werd meteen gespeeld op de grootste festivals van de wereld. Daarna maakte de regisseur nog enkele films over waargebeurde verhalen uit zijn thuisland Chili. Ook Mi amigo Alexis leunt dicht aan bij het echte leven van Alexis Sanchez.

Ken jij nog films die echt gebeurd zijn?

Van welk soort films hou jij het meest? Van verhalen die helemaal verzonnen zijn en nooit echt kunnen gebeuren of van films zoals Mi amigo Alexis, die een echt stukje uit het leven van iemand vertellen? Waarom?

De boodschap van de film is dat voetbal in de eerste plaats leuk moet blijven. De regisseur laat dit zien door leuke animaties toe te voegen wanneer Tito zich echt amuseert en voetbal als een spel ziet. Zo ziet de match in het begin van de film er ook echt uit als een voetbalspelletje op de gaming console. Later, wanneer hij het oude spelletje van Alexis ontdekt, vullen de geanimeerde lijntjes in wat hun speelse verbeelding moet voorstellen.

Had jij die animaties gezien in de film?

Wat vond jij daarvan?

Waar heb je ze allemaal gezien?

Een film maken kost veel geld. Daarom gaan regisseurs op zoek naar mensen of bedrijven die geld willen investeren in hun film. In ruil daarvoor laten ze dan hun producten of hun logo's ergens in de film duidelijk in beeld komen. Zo zie je bijvoorbeeld een merk van hondenvoer een paar keer heel duidelijk in beeld komen in de film Mi amigo Alexis. Alexis Sanchez maakt ook in het echte leven reclame voor dat hondenvoer en de twee honden Atom en Humber zijn ook effectief zijn twee beste maatjes.

Hebben jullie nog andere dingen gezien die reclame zouden kunnen geweest zijn?

Gebeurt dat bij ons ook denk je? Ken je hier voorbeelden van?

Heel wat regisseurs werken in al hun films rond dezelfde thema's. Ook bij Alejandro, de regisseur van Mi amigo Alexis, is dat zo. Hij werkte al vaker rond het thema van families die samen problemen moeten overwinnen. In dit geval gaat het om de familie van Tito die het niet breed heeft, terwijl de vader teveel druk legt op zijn zoon om goed te presteren. Hij doet dat deels omdat hij zelf zijn kans om profvoetballer te worden, vergooide.

Vind je het goed dat de vader van Tito hem aanmoedigt om goed te presteren of is de druk te groot?

Helpt het als jouw ouders zeggen dat je harder je best moet doen en je 'pushen' om steeds maar beter te worden of werkt dat net omgekeerd voor jou?