DENIZ GAMZE ERGUVEN

Deniz Gamze Ergüven is de dochter van een diplomaat. Ze werd geboren in Ankara, studeerde geschiedenis in Johannesburg en vervolgens filmregie in Parijs. Ze bracht haar jeugd door tussen Turkije, Frankrijk en de VS waardoor ze vloeiend Turks, Frans en Engels spreekt. Als iemand die tussen drie culturen staat, heeft ze naar eigen zeggen een duidelijker beeld op tradities en gewoonten. Deniz schreef Mustang in samenwerking met Alice Winocour. Haar volgende film zal zich in Istanbul afspelen.

In dit filmpje geeft Deniz een interview over de film.

Mustang kwam in de herft van 2015 uit in Turkije. Er wordt Deniz om zij bepaalde reacties verwacht. Bekijk het filmpje en beantwoord onderstaande vragen.

"Je moet het verschil zien tussen wat echt is en wat niet" zegt de regisseuse in dit filmpje. Wat dacht jij toen je Mustang zag? Geloofde je alles wat je zag? Zou dit écht het Turkije zijn zoals het is? Of is er plaats voor fantasie?

Jij ziet deze Turkse film in België. Stel dat men in Turkije een Belgische film ziet, De Helaasheid der Dingen. Moet jouw Turkse leeftijdsgenoot alles geloven wat er in die film gebeurt?

In dit filmpje vertelt de regisseuse over reacties in Turkije: "Ofwel extreem positief, ofwel extreem negatief." Wat denk jij van de film? Extreem goed, extreem slecht, of ergens tussenin?

"Ik schreef twintig uur per dag aan deze film! Het is Alice Winocour (Franse regisseuse en scenariste) die me hielp bij het schrijven en nadenken over de personages. Ik herinner me dat ik een scène had geschreven waarin ik de nonkel zijn asbak stuk liet gooien. Alice zei: "Is dat niet wat te overdreven?" Dus ik herschreef: "Hij zette de asbak terug en gromde."

"Het kleine meisje in de film, dat ben ik." zegt Ergüven in een interview met ARTE. Het rebelse kind dat de touwtjes in eigen handen neemt. De jongste dochter die haar oudere zussen een voor een zag vertrekken uit het gezin.

Mustang is dus het verhaal zoals Ergüven het zelf gezien heeft, zelf meegemaakt.Toch was ze zelf minder opstandig dan Lale, de jongste zus in het verhaal. "Ik nam gewoon aan wat ze me zegden, en pas veel later ging ik ertegen rebelleren."

Over Lale zegt ze: "Het is een kinderversie van Audrey Hepburn: minuscuul en fragiel... maar met veel temperament!" En over de zussen in het algemeen: "Ze hebben allemaal iets feeërieks, met hun lange haren. Maar die haren wapperen in de wind als de manen van een mustang, de wilde paarden in het noorden van Amerika."

We zien het verhaal door de ogen van Lale. Zou dat een bewuste keuze zijn van de regisseuse? Waarom? Of waarom niet?

Ergüven noemt Lale "een kinderversie van Audrey Hepburn". Bekijk hieronder enkele beelden van Hepburn. Zie je de gelijkenis?